طرز تهیه پیش غذایی با سیب زمینی ، مناسب برای افطاری های ماه رمضان

مواد لازم :

طرز تهیه :
فر را روی 200 درجه سانتی گراد معادل 180 درجه فارنهایت گرم کنید.
سینی فر را با فویل بپوشانید.

در یک کاسه ، سیب زمینی ها را  با روغن چرب کنید.سیب زمینی ها را در سینی بچینید و به مدت 30 تا 35 دقیقه در فر قرار دهید تا پخته و نرم شوند.

بعد از این زمان ، سیب زمینی ها را بیرون بیاورید و پس از کمی خنک شدن ، سر سیب زمینی را برش دهید.

یک قاشق چای خوری بردارید و داخل سیب زمینی را به گونه ایی که به بدنه سیب زمینی آسیبی برسد خالی کنید.

قسمت هایی از سیب زمینی را که با قاشق خالی می کنید در یک کاسه قرار دهید و با قاشق له کنید.
ذرت ، پنیر ، خامه ترش ، پیاز و فلفل را با سیب زمینی له شده مخلوط کنید.

نمک و فلفل اضافه کنید و خوب هم بزنید.
با قاشق چای خوری از این ترکیب داخل سیب زمینی ها بریزید و روی مواد را با پنیر و خرده نان بپوشانید.

10 تا 12 دقیقه در فر بپزید تا پنیر ذوب شود و خرده های نان تست شوند.

جگر سرشار از ویتامینها و مواد معدنی است

 یکی از سوالاتی که برای بسیاری از خانمها در دوره بارداری پیش می‌آید این است که خوردن جگر در طول بارداری به نفع آنهاست یا به ضررشان. از آنجا که جگر خونساز است ممکن است برای بسیاری از خانم‌های باردار این تصور پیش بیاید که مصرف آن می‌تواند سطح اسید فولیک و آهن خون را افزایش دهد اما واقعیت این است که خوردن جگر در این دوران چندان مناسب نیست.

جگر ویتامین A زیادی دارد
با اینکه جگر سرشار از ویتامینها و مواد معدنی است اما به دلیل بالا بودن سطح ویتامین رتینول  در آن میتواند به جنین آسیب وارد کند. علاوه بر جگر محصولاتی که از جگر گوشت و مرغ و مغز تهیه شده، هم همین خاصیت را دارد. هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد جگر پخته شده سطح پایینی از رتینول دارد  و بنابراین مصرف خوراکیهایی مانند جگر سرخ شده و بو داده هم در این دوران مناسب نیست.

مکمل ویتامین A را با احتیاط مصرف کنید
علاوه بر این که در خوردن جگر باید احتیاط کنید بهتر است حواستان به مکملهای ویتامینی که مصرف می‌کنید هم باشد تا سطح ویتامین A آن بیش از حد مجاز نباشد. بهترین کار این است که پیش از  مصرف هرگونه مکملی با پزشک مشورت کنید. به یاد داشته باشید این اقدام احتیاطی را درباره مکمل‌های روغن مایع هم داشته باشید چون روغن ماهی یا از بدن ماهی تهیه شده یا از کبد ماهی و حتما میدانید که نباید از مکملهایی که از کبد ماهی تهیه شده استفاده کنید چون روغن کبد ماهی غلظت بسیار بالایی از رتینول را دارد.

خوردن جگر در دوران بارداری چندان مناسب نیست

ویتامین A را از کجا تامین کنید
شما نیاز به مقدار لازم و کافی ویتامین A در طول بارداری دارید چون این ویتامین برای پوست، چشم، و سیستم ایمنی بدن بسیار مفید است. ویتامین A به دو شکل وجود دارد:

•    رتینولی که در غذاهای حیوانی یافت میشود.
•    بتاکاروتنی که در میوه ها و سبزیهای وجود دارد.

شکل بتاکاروتنی ویتامین A در دوران باردای کاملا بی خطر است و شما با خیال راحت میتوانید بسیاری از میوه‌ها و سبزیهایی را که حاوی ویتامین A هستند، مصرف کنید و از این بابت نگرانی نداشته باشید. نکته مهم اینجاست که شما میتوانید ویتامین A لازم بدنتان را از رتینول و بتاکاروتن هر دو به دست آورید به شرط آنکه در سطوح ایمن و اندازه مناسب از آن استفاده کنید.

غذاهای زیر اگر به مقدار مناسب مصرف شوند خطری برای مادر و جنین به همراه ندارد:
•    محصولات لبنی
•    تخم مرغ
•    انواع گوشت به جز جگر
•    ماهی های روغنی
•    سبزیهایی مانند هویج، کلم بروکلی، گوجه فرنگی، کدو تنبل

خطرات ویتامین A بیش از حد
برخی مطالعات نشان داده است سطح بالای ویتامین A میتواند منجر به نقص جنین شود. بهترین اندازه استفاده از ویتامین A برای یک خانم باردار روزانه  ۲۵۶۵ واحد بین المللی است. در تحقیقی که انجام شد مشخص شد زنانی که در طول دو ماهه اول بارداری بیش از ۱۰ هزار واحد بین المللی ویتامین A مصرف کردند دوبرابر بیشتر در معض خطر نقص جنینی قرار داشتند. از سوی دیگر مشخص نیست مصرف کم این ویتامین میتواند با نقص جنینی مرتبط باشد یا نه!

نکته مهم
بهتر است بدانید که مصرف ۸۵ گرم جگر گوشت حاوی ۲۷ هزار واحد بین المللی ویتامین A است و همین مقدار جگر مرغ نیز ۱۲ هزار واحد بین المللی ویتامین A دارد. اگر مکمل مصرف میکنید نباید محتوای ویتامین A در آن بیش  از ۵ هزار واحد بین المللی باشد

پروتئين ها جزو گروه‌هاي اصلي غذايي براي مادران باردار به حساب مي‌آيد

مهمترین غذاها برای یک زن باردار

- پروتئین ها:

پروتئين كه يك ماده اصلي براي مادر و نوزادش مي‌باشد به طور مشخص در اين گروه وجود دارد. ويتاميني كه تنها در اين گروه وجود دارد ويتامين ب 12 است. در مادراني كه گياهخوار هستند، ذخاير ويتامين ب 12 نوزادان آنها پايين است. پروتئين ها جزو گروه‌هاي اصلي غذايي براي مادران باردار به حساب مي‌آيد كه بايد در وعده‌هاي غذايي آنها گنجانده شود.

پروتئین ها شامل تخم مرغ، گوشت، ماهی، شیر و فرآورده های لبنی می شود

- کربوهیدرات ها:

  نقش اصلی کربوهیدرات ها تامین انرژی برای سلول های بدن به ویژه مغز و سیستم عصبی، گلبول های قرمز و سفیدخون و مدولای کلیه است. در بارداری جنین از گلوکز به عنوان منبع اصلی انرژی استفاده می کند. انتقال گلوکز از مادر به جنین حدود 26-17  گرم در روز تخمین زده شده است. تا پایان بارداری همه این گلوکز توسط مغز جنین مصرف می شود. میزان نیاز به کربوهیدرات ها در بارداری  حدود g 175 در روز است.

سبزیجات و میوه ها غنی از کربوهیدرات ها هستند، مخصوصا اگر به صورت خام خورده شوند.

- چربی ها:

چربی‌ها نیز در این دوره برای بدن لازم‌اند اما حواستان باشد نه هر نوع چربی! باید چربی‌های مفید (امگا ۳‌ها و امگا ۶ ها) که در روغن کلزا، روغن زیتون و همچنین ماهی‌های چرب مانند ماهی آزاد، ساردین، ماهی تن و غیره وجود دارد را دریابید. روزانه یک تا دو قاشق غذاخوری روغن گیاهی برای بدن کافی‌ست. هفته‌ای دو مرتبه هم ماهی چرب میل کنید. در عوض حواستان باشد که از مصرف چربی‌های مضر که در روغن‌های حیوانی و غذاهای صنعتی وجود دارند بپرهیزید.

بنابراین تخم کتان، گردو، لوبیا، روغن زیتون و دانه سویا باید به رژیم غذایی مادران باردار افزوده شود. 

مصرف سبزیجات برگ پهن و سایر مواد غذایی حاوی آهن در بارداری ضروری است

- آهن:

دوران بارداری یکی از مراحل مهمی است که به دلیل افزایش حجم خون زن باردار و نیاز جنین برای ساخت سلول های خونی، بدن به آهن بیشتری احتیاج پیدا می کند که امکان تأمین نشدن آن در تغذیه مادر وجود دارد بنابراین برخی از پزشکان مصرف مکمل آهن به زنان باردار را توصیه می کنند.

مصرف سبزیجات برگ پهن و سایر مواد غذایی حاوی آهن مثل توت ها، تمشک، لوبیا، آناناس، کشمش، خرما و مواد خوراکی حیوانی برای تامین آهن بدن مادر ضروری است.

-  ویتامینC

ميوه‌هايي مثل پرتقال، گريپ فروت، نارنگي، ليمو و انگور منشا بسيار خوبي براي ويتامين ث هستند. هر خانم باردار مي‌تواند در روز چندين بار از اين گروه استفاده كرده و نياز خود را به ويتامين‌هايي مثل آ و ث  برآورده كند. بطورمثال آب ميوه يا ميوه تازه را با صبحانه يا بين غذا، ميوه تازه يا خشك يا سالاد ميوه را به همراه ناهار و كمپوت ميوه را براي دسر و شام مصرف كند.

مصرف ویتامینC نیز جذب آهن را در بدن مادر پس از صرف غذا بالا می برد و توصیه می شود. 

  اگر جذب كلسيم مادر كافي نباشد، جنين از كلسيم  مادر استفاده مي‌كند

- کلسیم:

برای کمک به رشد استخوان ها، دندان ها و فعالیت های حیاتی بدن جنین، مصرف کلسیم برای مادر در زمان بارداری ضروری است.

 محصولات لبني ميزان زيادي از احتياجات غذايي را برآورده مي‌كنند، بخصوص كلسيم و پروتئين كه در اين مواد مي‌باشد. در طول حاملگي حدود 30 گرم كلسيم در مادر تجمع مي‌يابد كه اكثر آن در اواخر حاملگي در جنين ذخيره مي‌شود.

كلسيم ماده اصلي در تشكيل استخوان و دندان است. اگر جذب كلسيم مادر كافي نباشد، جنين از كلسيم استخوان‌هاي مادر استفاده مي‌كند كه اين باعث مي‌شود مادر در آينده دچار استئوپروز يا پوكي استخوان شود.

هر خانم باردار بايد سعي كند در روز حداقل يك ليوان شير مصرف كند. اگر مادري از مزه شير راضي نيست، بايد آن را با اضافه كردن موادي مانند كاكائو و امثال آن براي خود قابل قبول سازد يا با اضافه كردن آن در سوپ يا پنير رنده شده يا سالاد و يا هر طريقي ديگر آن را مصرف كند. البته اين شامل آن دسته از افراد كه مشكل گوارش داشته قادر به تحمل شير نيستند نمي‌باشد كه در اين صورت به جاي آن مي‌توانند معادل آن يك فنجان ماست يا پنير استفاده كنند و يا از روش درمان اين مشكل  بهره ببرند.

در ماه مبارك رمضان، بيماران زيادي از پزشكان خود درخصوص امكان روزه‌داري سوال مي‌كنند. بيماران ديابتي هم با توجه به شرايط خاص بيماري خود در اين مورد پرسش‌هاي گوناگوني دارند؛ از جمله اين كه آيا روزه‌داري براي آنان مفيد است يا مضر؟ درصورت روزه‌داري دچار چه عوارضي مي‌شوند؟ مهم‌ترين مساله‌ و تهديد روزه‌داري فرد ديابتي دراين فصل گرم چه چيزهايي مي‌تواند باشد؟ براي پاسخ به اين پرسش‌ها با دكتر امير كامران نيكوسخن، متخصص ديابت، مديرعامل انجمن ديابت ايران و رئيس فدراسيون بين‌المللي ديابت در خاورميانه و شمال آفريقا گفت‌وگو كرديم.

بسياري از بيماران مبتلا به ديابت علاقه‌مند هستند بدانند آيا مي‌توانند در ماه مبارك رمضان روزه بگيرند يا خير. لطفا در اين باره توضيحاتي بفرماييد.
خير، روزه گرفتن به افراد ديابتي توصيه نمي‌شود مگر با رعايت چند شرط؛ ازجمله كنترل قند خون، شيوه درمان، ميزان سطح اطلاعات و آموزش‌هاي فرد ديابتي از اين بيماري.

فرد ديابتي چطور مي‌تواند قند خون خود را كنترل كند؟
بسياري از ديابتي‌ها براي اطلاع از ميزان قند خون خود و كنترل ديابت هر چند وقت يك بار آزمايش مي‌دهند و نتيجه‌اي را كه به عنوان جواب مي‌گيرند ملاك عمل قرار مي‌دهند، غافل از اين كه قند خون ما در طول شبانه‌روز در حال نوسان است و اندازه قند خوني كه فقط يك بار در آزمايشگاه گرفته مي‌شود لحظه‌اي بوده و بر اساس شرايط آن روز فرد است. متاسفانه بيشتر افراد ديابتي زماني به آزمايشگاه مراجعه مي‌كنند كه وضعيت قند خون آن روز آنها با روزهاي ديگر تفاوت دارد. منظور اين است كه خودشان را براي انجام يك آزمايش با وضع مطلوب تطبيق مي‌دهند؛ مثلا از چند روز قبل رژيم‌هاي غذايي و نوع خوراك خود را مطابق اصول ديابت تنظيم مي‌كنند. همچنين پرهيزهاي مربوط به ديابت را فقط براي انجام آزمايش رعايت مي‌كنند. در صورتي كه براي كنترل قند خون دو معيار (كنترل‌هاي روزانه كه افراد ديابتي به كمك نوارهاي تست قند ادرار يا دستگاه‌هاي اندازه‌گيري قند خون انجام مي‌دهند و آزمايش هموگلوبين A1C كه نمايانگر ميانگين قند خون سه ماه گذشته فرد ديابتي است) وجود دارد و با رعايت اين دو مورد است كه مي‌توان درباره كنترل مطلوب قند خون فرد ديابتي اظهار نظر كرد.

بهترين زمان آزمايش اندازه‌گيري قند خون چه موقعي است؟
در روزهاي اول روزه‌داري، اندازه‌گيري منظم قند خون در طول روز، حداقل چهار تا پنج مرتبه ضروري است. بهترين زمان براي اين كار قبل و دو ساعت پس از سحري و افطاري و همچنين يك بار در طول روز است؛ البته در صورت نياز، تكرار آن هنگام خواب ضرورت دارد.

معمولا ميزان قند فرد ديابتي كه تمايل به گرفتن روزه دارد، بايد چقدر باشد؟
قند خون افراد معمولي در حالت ناشتايي 60 تا110 ميلي‌گرم درصد (صد سي سي خون) است و معمولا دو ساعت پس از صرف غذا هم به بيش از 140 ميلي‌گرم درصد نمي‌رسد. ميزان قند افراد ديابتي هم براي كنترل مطلوب ديابت و جلوگيري از عوارض زودرس و ديررس ديابت بايد به حد طبيعي نزديك باشد. ميزان قند فرد ديابتي كه مايل به روزه‌داري است بايد دو ساعت پس از غذا حداكثر 180ميلي گرم درصد باشد. افزايش ميزان قند بيش از اين اندازه خطرناك است.

روزه‌داري براي چه نوع ديابتي‌هايي مشكل‌ساز نيست و چه كساني اصلا نبايد روزه بگيرند؟
تعدادي از ديابتي‌ها بدون نياز به دارو، قند خون خود را كنترل مي‌كنند. مي‌توان گفت اگر اين افراد به شيوه صحيح روزه بگيرند و اين روزه گرفتن به كاهش وزن آنان منجر شود، روزه‌داري براي آنان مفيد است، اما در افرادي كه از قرص استفاده مي‌كنند دقت‌هاي ديگري در مورد روزه گرفتن لازم است، زيرا نخوردن غذا در طول روز به دنبال مصرف قرص قند ممكن است به شرايطي منجر شود كه به آن هيپوگليسمي (كاهش قند خون) مي‌گوييم. حتي در موارد شديد ممكن است به كما يا مرگ نيز منجر شود. اين افراد (ديابتي‌هاي وابسته به قرص) براي گرفتن روزه حتي بايد قند خونشان در حد ايده‌آل كنترل شود؛ منظور كنترل روزانه قند خون و آزمايش هموگلوبين A1C است. روزه‌داري با توجه به اين شرايط در كنار آموزش‌هاي مربوط به كنترل ديابت ميسر خواهد بود.
روزه‌داري براي ديابتي‌هاي وابسته به انسولين تقريبا غيرممكن است، زيرا اين افراد به دليل نياز به تزريق انسولين در فواصل مختلف شبانه‌روز با احتمال وقوع كاهش قند خون روبه‌رو هستند. قطع كردن انسولين به دليل نخوردن غذا اشتباه است، زيرا بدن ما حتي در شرايطي كه غذا نيز مصرف نشود به مقدار انسولين نيازمند است.

يك فرد ديابتي هنگام سحر و افطار مي‌تواند چه نوع غذا و مواد خوراكي را مصرف كند؟
متاسفانه بيشتر افراد ديابتي درخصوص تغذيه صحيح در ديابت اطلاعات لازم را ندارند و به تصور غلط، مصرف غذاهايي با قند زود جذب مثل حلوا، خرما، شله‌زرد و... را طي دوران روزه‌داري بلامانع مي‌دانند. خوب است اين عزيزان توجه داشته باشند، زمان روزه‌داري هم بايد مطابق تغذيه صحيح دوره‌هاي ديگر رفتار كنند. خوردن اين نوع خوراكي‌ها در زمان روزه‌داري هم براي آنان مجاز نيست و بهتر است اين افراد از مواد نشاسته‌اي ديرجذب مثل نان، ميوه و لبنيات استفاده كنند. همچنين اين افراد بايد توجه داشته باشند مواد نشاسته‌اي را بايد به دفعات و در حجم كم‌مصرف كنند.

اغلب چه مخاطراتي ممكن است فرد روزه‌دار ديابتي را تهديد كند؟ اين افراد در صورت مشاهده چه علائمي بايد روزه خود را قطع كنند؟
روزه‌داري در يك فرد ديابتي ممكن است سبب بالا رفتن يا پايين افتادن قند خون شود كه در هر دو حالت براي فرد ديابتي خطرناك است. اين افراد در صورت تكرار افزايش يا كاهش ميزان قند خون بايد از ادامه روزه‌داري در روزهاي بعد خودداري كنند؛ البته چنانچه قند خون بشدت پايين آمده باشد كه علائم هيپوگليسمي نظير لرزش دست‌ها، تپش قلب، گرسنگي بسيار شديد و... در فرد بروز كند يا قند خون به ميزان بالاي 25 ميلي‌گرم درصد برسد بايد بسرعت روزه را قطع و اقدامات لازم انجام شود؛ در صورت افت شديد قند خون بايد از مواد قندي زود جذب مانند نوشابه، آبميوه يا عسل استفاده شود و در صورت بالا رفتن شديد قند خون لازم است با نظر پزشك معالج، داروهاي ديابت مصرف شود.

چه توصيه‌اي به اين بيماران در زمان روزه‌داري داريد؟
اول اين كه فرد ديابتي در زمان روزه‌داري حتما مانند قبل از روزه گرفتن وحتي بيشتر از آن بايد قند خون و ادرار خود را كنترل كند تا درصورت افزايش يا كاهش ميزان قند خون بسرعت از نتيجه آن اطلاع پيدا كرده و اقدام لازم را انجام بدهد. نكته بعدي در ارتباط با مصرف غذا در طول روزه‌داري است. با توجه به اين كه مهم‌ترين اصل تغذيه در ديابت مصرف وعده‌هاي غذايي در دفعات بيشتر و حجم كمتر است (سه وعده اصلي و سه ميان وعده) امكان رسيدن به اين اصل هنگام روزه‌داري دقيقا ممكن نيست. البته يك فرد ديابتي بايد از مصرف غذاهاي حجيم در دو وعده سحري و افطاري خودداري كند، به طوري كه زمان افطار با مقدار كوچكي از وعده غذايي شروع كند، سپس يك تا دو ساعت بعد بقيه غذاي خود را مصرف كند. هنگام سحر نيز بايد از مصرف غذاهاي حجيم خودداري كرد، چون اين مساله ممكن است سبب بالارفتن قند خون در طول روز شود. بنابراين بايد ميزان مصرف دارو طي روزه‌داري با توجه به كنترل‌هاي قند خون در طول روز و با نظر پزشك تنظيم شود. در نتيجه از آنجا كه رعايت شش نوبت وعده غذايي در زمان روزه‌داري امكان‌پذير نيست، ضرورت دارد حداقل غذاهاي مصرفي از هنگام افطار تا سحر بتدريج در سه تا چهار وعده با حجم كم‌مصرف شود.

یکی از پرسش‌هایی که در این روزهای نزدیک به ماه مبارک رمضان پیش می‌آید، این است که آیا زنان باردار می‌توانند روزه بگیرند؟ آیا روزه‌داری برای مادر یا جنین عارضه‌ای دارد و اصولا با رعایت چه شرایطی مادر باردار می‌تواند روزه بگیرد؟

بارداری شرایط ویژه ای برای مادر ایجاد می کند. از جمله این که با تغییر هورمون ها سیستم گوارشی تغییر می کند به گونه ای که تحمل حجم زیاد غذا برای برخی مادران دشوار می شود به این ترتیب مادران برای تامین انرژی مناسب باید تعداد کم غذا را به دفعات و با فواصل کم مصرف کنند تا میزان انرژی لازم دوران بارداری که حدود 300 کیلوکالری در روز، بیش از رژیم یک زن غیرباردار است، تامین کنند. البته مقداری از این انرژی اضافی با استراحت و کاهش تحرک مادر بویژه در ماه های آخر بارداری تامین می شود.

مسأله، دیگر تغییر گوارشی و مشکلاتی است که بویژه در سه ماهه اول بارداری رخ می دهد و به حالت تهوع و استفراغ منجر می شود به طوری که بسیاری از مادران در این دوران دچار سوءتغذیه و کاهش وزن می شوند و نیاز به بستری در بیمارستان پیدا می کنند. گرسنگی طولانی گاه خود را با وجود کتون در خون و ادرار نشان می دهد که این ماده سمی برای مادر و جنین هر دو خطرناک است.

بدن به گونه ای تنظیم شده که عمدتا از گلوکز (قند) برای تغذیه سلول ها استفاده می کند و زمانی که تغذیه انجام نشود تا هشت ساعت کبد با ذخیره موجود، این نیاز را بر طرف می کند، اما پس از این زمان از منابع انرژی دیگر مثل پروتئین و چربی برای رفع نیازهای سلول ها استفاده می شود. در مادر باردار، پروتئین نقش مهمی در رشد و نمو جنین دارد؛ بنابراین در شرایط گرسنگی طولانی و مصرف پروتئین برای تامین نیاز انرژی بدن، جنین با کمبود پروتئین مواجه می شود.

در مادرانی که دچار سوءتغذیه بودند، نوزادان با وزن پایین تری متولد شدند. در کسانی که با وزن پایینی متولد شده اند احتمال بیماری به نام سندرم متابولیک یا «سندرم ایکس» زیاد است. این بیماران دچارفشار خون بالا، ناتوانی در تحمل گلوکز و دیابت، افزایش چربی خون (تری گلیسیرید)، تنبلی تخمدان و چاقی در بزرگسالی می شوند. احتمال اختلالات تنفسی در این افراد وجود دارد. این مساله بویژه در کسانی رخ می دهد که در ماه های آخری که در رحم مادر بوده اند با کمبودهای تغذیه ای مواجه شده باشند، اما در سه ماهه اول بارداری که مهم ترین زمان رشد و نمو سلول های عصبی و مغزی است، چنانچه جنین با کمبود تغذیه ای مواجه شود، احتمال بیماری های سیستم عصبی و مغزی و بیماری روانی شیزوفرنی افزایش می یابد.

از طرفی مادر در دوران بارداری بویژه سه ماهه سوم که جنین بیشترین افزایش وزن را دارد بشدت نیاز به کلسیم و آهن و دیگر مواد معدنی و ویتامین ها دارد. همین طور باید به میزان کافی کالری دریافت کرده تا سلامتش برای زمان زایمان و پس از آن در دوران شیردهی حفظ شود.

 جلوگیری از لاغری در ماه رمضان

متخصصان به افرادی که برای افزایش وزن و لاغر شدن و رسیدن به تناسب اندام در ماه رمضان به آنها مراجعه می‌نمايند توصيه هاي را گوشزد مي كنند.

متخصصان به افرادی که برای افزایش وزن و لاغر شدن و رسیدن به تناسب اندام در ماه مبارک رمضان به آنها مراجعه می‌کنند مصرف انواع حلیم، کله پاچه، خوراک گوشت ، خوراک کبک و گوشت بزغاله را در وعده  افطار به آنها توصیه می‌کنند.

آنها اعتقاد دارند گنجاندن این مواد به سبد غذایی افراد لاغر به آنها کمک می‌کند که بر لاغری خود در ماه مبارک رمضان غلبه کنند.

مصرف شیر برنج، شیرینی هایی مانند باقلوا، قطاب، خوردن پسته، فندق، بادام ، کنجد، و گنجاندن میوه های شیرین به سبد غذایی را از دیگر عوامل موثر در افزایش وزن افراد لاغر در ماه رمضان می دانند.

آيا روزه سبب لاغري مي شود ؟
در کساني که به نحو صحيح روزه مي گيرند و دو وعده غذاي نسبتاً سبک در سحري و افطار مي خورند روزه سبب لاغري مي شود . به بيان ديگر ، اگر در هنگام روزه داري يک وعده غذاي انسان حذف شود طبعاً کالري دريافتي کمتر از میزان نياز بوده و براي تأمين مازاد نياز به انرژي از چربي ذخيره در بدن استفاده خواهد شد و فرد لاغر مي شود . اما اگر غذاي مصرفي در سحر ، افطار و تا هنگام خواب ، در حد نياز بدن و يا حتي بيشتر باشد لاغري رخ نمي دهد

اين چاق شدن در زمان روزه‌داري اتفاق مي‌افتد اگر فرد رعايت كالري مصرفي را ننمايد و اگر هم در زمان روزه‌داري رعايت كند، بلافاصله پس از اتمام روزه‌داري (پس از ماه رمضان) و آن هم به علت افزايش كالري مصرفي اتفاق خواهد افتاد.

پس راه چاره چيست؟ آخرين اطلاعات علم تغذيه تأكيد بر عدم كاهش تعداد وعده‌هاي مصرفي در طول روزه داشته و بنابراين يك رژيم صحيح در طول ماه مبارك رمضان مشتمل خواهد بود بر: (1) صرف يك وعده غذاي سبك پس از اذان مغرب (2) با فاصلة حداقل 2 ساعت صرف شام (3) مصرف سحري

روزه و افزايش وزن
برخلاف گروه اول، گروه ديگري كه براي افزايش وزن تلاش مي‌كنند، سوال مي‌كنند كه چگونه مي‌توانند رژيم خود را طي ماه رمضان ادامه دهند. در پاسخ به اين گروه موارد زير توصيه مي‌شود. شما مي‌توانيد در طول ماه مبارك رمضان هم از رژيم افزايش وزن خود پيروي کنيد.

براي اين كار مي‌توانيد غذاهاي با كالري بالا و حجم كم (با دانسيته انرژي بالا) كه بيشتر غذاهاي چرب و شيرين هستند را البته با در نظر گرفتن سالم بودن آنها استفاده كنيد.براي مثال در سوپ‌هاي خود خامه اضافه کنيد. برنج خود را با كره ميل كنيد. همچنين مي‌توانيد به خورش‌ها قدري آرد اضافه كنيد تا هم غليظ‌تر شوند و هم ميزان كالري آنها بيشتر شود. استفاده مناسب از مواد غذايي شيرين مانند خرما، شله زرد و انواع فرني، حلوا و كاچي و شيربرنج‌خانگي با افزودن عسل به آن راه ديگري براي دريافت كالري اضافي است.

استفاده از تمام وعده‌ها و ميان وعده‌ها در مدت زمان مجاز به دريافت مقادير اضافي كالري كمك مي‌كنند بنابراين به خصوص وعده سحري را از دست ندهيد و آن را جايگزين وعده ناهار كه حذف مي‌شود، بكنيد.

1 - در ماه مبارک رمضان اگر عادت به خوردن شام دارید، سعی کنید فاصله بین افطار و شام را زیاد کنید و فاصله بین شام خوردن و خوابیدن هم حداقل ۲ساعت باشد.

2 - از طرفی سعی کنید در این دو وعده غذا را در حدی مصرف کنید که معده سنگین نشود.

3 - غذای افطار باید به حدی سهل الهضم باشد که تا خوردن شام، کاملاً هضم و از معده خارج شود

4 - با این حال توصیه می شود به خوردن افطاری متعادل اکتفا کنید و از خوردن شام بپرهیزید.

5 - چنان چه گفته شد غذای افطار باید سهل الهضم باشد تا در هنگام سحر بدن برای دریافت وعده جدید آماده باشد.

6 - برای این منظور انواع آش، حلیم، فرنی و حریره بادام که با آرد برنج قهوه ای و یا عسل و شیره انگور یا شیره خرما شیرین شده باشد و نیز نان و پنیر به مقدار کم و به همراه سبزی خوردن و مغز گردو و چند عدد خرما و یا یک خوشه انگور رسیده و شیرین مناسب است.